-
09:00
-
08:15
-
16:15
-
15:30
-
14:45
-
14:00
-
13:15
-
12:16
-
11:50
-
11:30
-
10:44
-
10:34
-
10:00
-
09:53
Volg ons op Facebook
Trump tussen imago van "vredemaker" en politieke berekeningen
De aankondiging van een staakt-het-vuren tussen Israël en Hamas, die donderdagochtend in Caïro werd bereikt, markeert een onverwachte diplomatieke verschuiving die wordt toegeschreven aan de directe druk die Washington uitoefent op de Israëlische regering. Centraal in deze manoeuvre staat de Amerikaanse president Donald Trump, die de rol van bemiddelaar op zich lijkt te willen nemen na lange tijd als een hardliner te zijn gezien.
Volgens verschillende analisten kon het Witte Huis de groeiende humanitaire kosten van het conflict in Gaza niet langer negeren, noch Israëls diplomatieke isolement in het licht van de groeiende internationale erkenning van de Palestijnse staat en de opkomst van wereldwijde solidariteitsbewegingen. Deze situatie heeft Trump er kennelijk toe aangezet zijn strategie te herzien en zich persoonlijk in te zetten voor een duurzame wapenstilstand.
Voor veel waarnemers is dit initiatief onderdeel van een dubbele logica: enerzijds om het internationale imago van de Amerikaanse president te versterken door zichzelf te presenteren als een "vredemaker", en anderzijds om zijn binnenlandse politieke belangen te dienen, met het oog op de cruciale verkiezingscampagne. Door een overeenkomst succesvol af te dwingen, hoopt Trump zijn imago onder Amerikaanse kiezers en Arabische bondgenoten te herstellen, terwijl hij trouw blijft aan zijn traditionele steun voor Israël.
Sceptici wijzen er echter op dat de kwetsbaarheid van de overeenkomst en het gebrek aan solide garanties voor de Palestijnen de werkelijke impact ervan dreigen te beperken. De ervaring leert dat wapenstilstanden in Gaza vaak tijdelijk zijn bij gebrek aan een alomvattende politieke regeling.
Deskundigen wijzen er ook op dat de veerkracht van het Palestijnse volk en het verzet ter plaatse hebben bijgedragen aan het dwarsbomen van Israëls militaire doelstellingen, waardoor de internationale gemeenschap, waaronder Washington, haar standpunten moest herzien. Diplomatieke en maatschappelijke druk vanuit de Arabische, islamitische en westerse wereld speelden volgens hen een doorslaggevende rol bij het hervatten van de dialoog.
Tussen persoonlijke ambitie en de zoektocht naar erkenning lijkt Donald Trump dus te schommelen tussen het imago van een vredesstichter en dat van een pragmatische politieke strateeg, die probeert te profiteren van een nog steeds fragiel bestand om zijn invloed op het wereldtoneel te versterken.