-
16:52
-
16:30
-
16:11
-
15:48
-
15:18
-
15:05
-
14:34
-
14:19
-
13:38
-
13:13
-
13:00
-
12:15
-
11:30
-
10:45
-
10:00
-
09:45
-
09:15
-
09:13
-
08:54
-
08:29
-
07:45
-
07:41
Volg ons op Facebook
Marokko: Mohammed VI, tussen beweerde soevereiniteit en internationale invloed
De huidige politieke situatie is opmerkelijk precies. Frankrijk, dat er lang aan gewend is geweest Marokko te zien als een natuurlijk verlengstuk van zijn invloed, ziet zich geconfronteerd met een nieuwe vergelijking: enerzijds een officieel standpunt, belichaamd door president Emmanuel Macron, die ondubbelzinnig zijn steun voor de territoriale integriteit van het koninkrijk bevestigt. Anderzijds een intensivering van de bilaterale relatie, gedreven door het Franse besef dat zijn strategische belangen nu bij Rabat liggen, niet ertegen.
Maar deze realistische interpretatie is niet unaniem. In Frankrijk, zowel rechts als links, blijven nostalgische stromingen van de "koloniale reflex" bestaan. Omdat ze de diepgang van de transformaties in Marokko niet kunnen bevatten, klampen ze zich vast aan de illusie van een vervlogen machtsevenwicht, in de overtuiging dat ze nog steeds dezelfde druk op Rabat kunnen uitoefenen als voorheen.
Deze logica is echter achterhaald nu Marokko nu volledige soevereiniteit claimt en de verantwoordelijkheid neemt voor de ontwikkeling van zijn eigen nationale, regionale en internationale strategieën.
In het centrum van deze dynamiek staat koning Mohammed VI, een figuur van onafhankelijkheid en autoriteit. Voor deze erfgenamen van een eeuwenoude orde blijft de Marokkaanse vorst een "mysterie": een leider die zich noch laat beperken door overgeërfde patronen, noch laat afleiden door externe berekeningen, maar die alleen de belangen van zijn land waardeert. Zijn vastberaden en onverwachte beslissingen, die vaak verontrustend zijn voor zijn tegenstanders, weerspiegelen een politieke wil die ongekend is in de regio: een combinatie van strategische helderheid en soevereine standvastigheid.
Het Marokko van Mohammed VI neemt geen genoegen meer met een plaats in de gemeenschap van naties; het dringt zijn eigen plaats op. In Afrika hervormt het bondgenootschappen en beïnvloedt het belangrijke continentale trends. In de Arabische wereld profileert het zich als een geloofwaardige bemiddelaar. Op het internationale toneel weegt hij mondiale kwesties – klimaat, veiligheid en migratie – met een consistentie die respect afdwingt.
Gezien deze groeiende macht lijken de vijandige campagnes die via bepaalde geïnstrumentaliseerde media zoals Le Monde worden gevoerd, nietig. Deze mediaoffensieven, aangewakkerd door verborgen politieke motieven, lijken meer op stuiptrekkingen dan op heldere analyses. Ze verhullen de tastbare realiteit niet: Marokko is vandaag de dag een belangrijke speler, die beslist en handelt volgens zijn eigen prioriteiten.
Zo komt er een einde aan de illusie van een koninkrijk dat onderworpen is aan oude drukmethoden. Onder leiding van Mohammed VI begint Marokko aan een nieuw hoofdstuk in zijn geschiedenis: dat van een soevereine macht, vol vertrouwen en zich volledig bewust van zijn rol in het evenwicht tussen de naties.