- 16:44Trumps dreigementen tegen Spanje: retoriek of reëel economisch risico?
- 16:22NAVO-top: successen, een bromance, Trumps lengte en augurken
- 15:14Pentagon: Amerikaanse aanval op Iran resultaat van 15 jaar voorbereiding
- 14:17Marokko–Mauritanië: Op weg naar een echt industrieel partnerschap
- 13:35Centraal-Amerikaans Parlement bevestigt steun voor Marokkaanse Sahara en autonomieplan
- 11:30Dhr. Hilale pleit voor de dringende noodzaak om collectieve verantwoordelijkheid te nemen om bevolkingsgroepen te beschermen tegen wreedheden.
- 10:36Mossad-chef bedankt CIA voor gezamenlijke operaties tegen Iran
- 10:09Migration Research Institute: Marokko handhaaft regionale stabiliteit en versterkt positie in de wereldwijde energie-economie
- 09:25Algemene Vergadering van de OAS in Antigua en Barbuda: Marokko bevestigt visie op een verenigde Atlantische Oceaan
Volg ons op Facebook
Marokkaanse diplomatie in Latijns-Amerika: een model van doorzettingsvermogen en realisme
In 2024 boekte de Marokkaanse diplomatie nieuwe beslissende overwinningen in Latijns-Amerika met betrekking tot de kwestie van de Marokkaanse Sahara. Onder impuls van de Hoge Leiding van ZM Koning Mohammed VI kon Marokko verschillende Latijns-Amerikaanse landen overtuigen van de legitimiteit van zijn standpunt en de juistheid van zijn autonomie-initiatief om het Sahara-geschil op te lossen.
Sinds 2004 heeft de dynamiek van de koning om de betrekkingen met Latijns-Amerika te versterken vruchten afgeworpen, met name met historische beslissingen zoals die van Ecuador in oktober, waarbij de erkenning van de pseudo-‘sadr’ na veertig jaar werd opgeschort. Panama volgde in november en markeerde een opmerkelijke verschuiving in de positie van historisch pro-separatistische Latijns-Amerikaanse landen.
Het centrale argument van Marokkaanse diplomaten ligt in de geloofwaardigheid van het autonomie-initiatief, dat opvalt als een realistische en vreedzame oplossing. Landen als Brazilië, Chili, Paraguay en Peru hebben hun steun uitgesproken voor deze aanpak, waarbij ze de soevereiniteit van Marokko over de zuidelijke provincies benadrukken.
Steun kwam ook van regionale parlementen, zoals de Paraguayaanse Senaat en het Mercosur-parlement, die resoluties aannamen die gunstig waren voor de territoriale integriteit van Marokko. Deze diplomatieke en parlementaire overwinningen getuigen van de effectiviteit van de proactieve Marokkaanse diplomatie, die politieke, economische en media-actoren in de regio heeft kunnen mobiliseren.
Deze dynamiek is niet zozeer een diplomatieke kwestie, maar heeft ook een impact gehad op de Latijns-Amerikaanse publieke opinie, met een geleidelijke erosie van de steun voor het Polisario en zijn separatistische stelling. Deze ontwikkeling laat een onvermijdelijke verschuiving zien in de perceptie van de Sahara-kwestie onder de elites in de regio.
Kortom, 2024 markeert een belangrijke stap in de internationale erkenning van het Marokkaanse standpunt ten aanzien van de Sahara, versterkt door geduldige en strategische diplomatie. De separatistische stelling, die voorheen werd gesteund door buitenlandse financiering, lijkt vandaag gedoemd te verdwijnen onder het gewicht van de realiteit en de legitimiteit van Marokko.
Reacties (0)