- 19:55Tokyo: de Marokkaanse kaftan schittert op de Oriental Fashion Show
- 12:00Elon Musk verhoogt financiële prikkel voor petitie ter ondersteuning van grondwettelijke rechten
- 11:40VN-chef benadrukt Marokko's Sahara-initiatief voor economische integratie in de Sahel
- 11:20Trump beweert dat de ondergang van Sinwar de weg vrijmaakt voor vrede in Gaza, plant dialoog met Netanyahu
- 11:01Marokko versterkt maritieme invloed met vicevoorzitterschap van de Raad van de Internationale Maritieme Organisatie
- 10:35Stellantis schakelt over: Marokkaanse automobielhausse roept vragen op voor Europese productie
- 10:10X Social Media deelt gebruikersgegevens voor training in kunstmatige intelligentie: een nieuw tijdperk van data-monetisatie
- 09:40Diplomatieke herschikking van Marokko: Koning Mohammed VI benoemt nieuwe ambassadeurs in strategische zet
- 09:15Akkoord bereikt over vervroegd pensioen voor ‘zwaar’ werk
Volg ons op Facebook
Franse rechtse partijen beloven de banden met Marokko te zullen versterken als zij aan de macht komen
Het politieke debat in Frankrijk laait op rond het buitenlands beleid van het presidentschap van Emmanuel Macron , vooral in de betrekkingen met Marokko. Rechtse partijen, zoals de National Rally ( RN ) en de Republikeinen (LR), hebben deze diplomatie krachtig bekritiseerd en hun voornemen bevestigd om de betrekkingen met het Shereefiaanse koninkrijk te heroriënteren als zij de macht overnemen. Deze standpunten ontstaan in een gespannen electorale sfeer, waarin internationale kwesties cruciaal worden.
De betrekkingen tussen Frankrijk en Marokko zijn al tientallen jaren verweven uit economische, culturele en politieke banden. De afgelopen jaren zijn er echter spanningen ontstaan, vooral rond de Marokkaanse Sahara, het migratiebeheer en de veiligheid in de Sahel. Marokko hoopt dat Frankrijk de autonomie van de Sahara officieel zal erkennen, een standpunt dat voor Parijs onduidelijk blijft en tot frustratie leidt.
Jordan Bardella, leider van de RN, beschuldigde Emmanuel Macron ervan “de woede van Marokko op te wekken” met zijn buitenlands beleid, dat hij verantwoordelijk acht voor de verslechtering van de betrekkingen tussen de twee landen. Éric Ciotti, hoofd van de Republikeinen, beloofde “de diplomatieke betrekkingen en de samenwerking met Marokko te herstellen” als hij verkozen wordt. Uit deze verklaringen blijkt de wens om het Franse buitenlandse beleid te herzien om de banden met Afrikaanse landen, in het bijzonder Marokko, te versterken.
Deze kritieken van rechts onderstrepen de noodzaak om de huidige diplomatie opnieuw te evalueren. De keuzes van Macron worden gezien als ineffectief, vooral in Afrika. Rechtse leiders proberen ook te profiteren van de algemene ontevredenheid over het beheer van buitenlandse zaken, door belangrijke veranderingen te beloven om kiezers aan te trekken.
In deze gevoelige electorale context wordt elke verklaring zorgvuldig bestudeerd. Het verbeteren van de betrekkingen met Marokko wordt gepresenteerd als een strategische prioriteit om de historische banden te herstellen en te reageren op de huidige geopolitieke uitdagingen. Deze beloften worden echter met de nodige voorzichtigheid ontvangen, vaak gezien als electorale tactieken om een bepaald electoraat te verleiden.