Volg ons op Facebook

Walaw

Beleid

Marokko's diplomatieke koorddans: navigeren door economische banden met Rusland te midden van het conflict in Oekraïne

Saturday 05 - 13:00

Zoom

In een complex geopolitiek landschap moet Marokko een delicate balans vinden tussen zijn belangrijke economische relaties met Rusland en de toenemende druk van westerse bondgenoten over het aanhoudende conflict in Oekraïne. Deze ingewikkelde diplomatieke manoeuvres zijn benadrukt in een recent rapport van de Carnegie Endowment for International Peace, dat licht werpt op de strategische positionering van het Noord-Afrikaanse land.

Het rapport, getiteld "A Mixed Balance Sheet: Russia's Uneven Influence in the Maghreb", onthult dat Marokko misschien niet de primaire focus is van de regionale strategie van Rusland, maar dat de twee landen substantiële handels- en economische banden hebben gesmeed. Alleen al in 2021 steeg de handel tussen Marokko en Rusland met een indrukwekkende 42%, wat de diepgang van hun economische banden onderstreept.

De landbouwsector van Marokko, een hoeksteen van de economie die 45% van de beroepsbevolking in dienst heeft en 15% bijdraagt aan het BBP, is sterk afhankelijk van Russische import van cruciale producten zoals ammoniak en kunstmest. Het partnerschap reikt verder dan landbouw en omvat ook samenwerking op het gebied van steenkool, aardolie, visserij en kernenergie.

Deze economische onderlinge afhankelijkheid heeft Marokko in een uitdagende positie gebracht, aangezien westerse landen de druk op Rusland opvoeren na de invasie van Oekraïne. Rabat heeft gekozen voor een afgewogen aanpak, wat blijkt uit het feit dat het zich onthield van stemmen tegen Russische agressie tijdens een vergadering van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties begin 2023.

Marokko's standpunt is er echter niet een van ondubbelzinnige steun voor Rusland. In een verrassende zet werd het het eerste Maghreb-land dat militaire hulp verleende aan Oekraïne, door twintig opgeknapte T-72B-gevechtstanks te leveren. Deze actie past bij de status van Marokko als een belangrijke niet-NAVO-bondgenoot van de Verenigde Staten en zijn regelmatige deelname aan door de VS gesponsorde militaire oefeningen in de regio.

Het rapport raakt ook de complexe dynamiek rond het Sahara-geschil. Marokko zou naar verluidt de positie van Rusland van gekwalificeerde neutraliteit in deze kwestie willen behouden, ondanks Moskou's uitgesproken steun voor Sahrawi "zelfbeschikking" en zijn steun aan het Polisario Front. Sommige analisten suggereren dat Marokko Russische functionarissen ziet als potentiële matigende invloeden op Algerije's standpunt met betrekking tot de Sahara.

Nu regionale rivaliteiten zich afspelen, heeft Algerije een opwarming van de banden met Rusland gezien, met name op militair gebied. Het rapport concludeert echter dat Marokko, net als andere Maghreb-staten, waarschijnlijk een autonoom pad zal blijven volgen in zijn buitenlandse betrekkingen.

De auteur, Frederic Wehrey, een senior fellow bij de Carnegie Endowment for International Peace, merkt op dat regeringen in de regio er de voorkeur aan geven hun opties open te houden. Ze blijven hun relaties met verschillende wereldmachten diversifiëren, waaronder de Verenigde Staten, Europese landen, China, Turkije en de Verenigde Arabische Emiraten, ondanks incidentele frustraties.

Dit rapport is onderdeel van een bredere serie waarin de heropleving van Rusland in het Midden-Oosten en Noord-Afrika wordt geanalyseerd, en biedt waardevolle inzichten in de veranderende dynamiek van internationale betrekkingen in deze strategisch belangrijke regio. Terwijl Marokko door deze turbulente diplomatieke wateren navigeert, zal het vermogen om een delicaat evenwicht te bewaren tussen concurrerende belangen cruciaal zijn voor het vormgeven van zijn toekomst op het wereldtoneel.