Dragqueens en chauffeurs: Amsterdammers verenigen zich over discriminatie

Een nieuwe tentoonstelling in Melkweg Expo, “ Heelzz on Wheelzz ”, verenigt dragqueens en taxichauffeurs in een onwaarschijnlijke coalitie.

 Je zou niet denken dat dragqueens en taxichauffeurs veel gemeen hebben. Maar eigenlijk delen deze groepen een natuurlijk – of door de mens gecreëerd – bondgenootschap: ze zijn verbonden door discriminatie.

Op zondag, Bevrijdingsdag, kwamen de twee groepen bij Melkweg Expo aan tafel voor een vrijheidsmaaltijd , om niet alleen de lunch, maar ook hun onderlinge verhalen over discriminatie te delen en van elkaar te leren.

“Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd ook de queergemeenschap vervolgd”, aldus burgemeester Femke Halsema van Amsterdam, die de festiviteiten bijwoonde. “Ik denk dat het heel goed is dat we in een stad als Amsterdam ook beseffen dat het leven voor de queergemeenschap nog steeds erg zwaar is.”

Discriminatie

De organisatoren zeggen dat een deel van die moeilijkheid te maken heeft met de discriminatie waarmee LHBTI+-mensen worden geconfronteerd wanneer ze zich door de stad proberen te verplaatsen, van bedreigingen en intimidatie in het openbaar vervoer tot het weigeren van ritten in de particuliere sector.

“Het was precies 10 jaar geleden dat ik voor het eerst werd geweigerd door een taxichauffeur”, zegt dragqueen-activist en een van de organisatoren van het evenement Jennifer Hopelezz. “Het is nooit beter geworden. En het is niet alleen mijn verhaal. Voor elke dragartiest en veel queer mensen is dat onmogelijk.”

Hopelezz zegt dat wanneer taxi's of Uber-chauffeurs ze in volle slepen zien, ze de rit vaak zullen verwijderen. "Het is erg frustrerend, omdat we meestal aan het werk zijn en ons moeten vermaken", zegt ze over wat zij een echt Amsterdams probleem noemt. “Het lijkt een soort ereteken voor de coureurs om ons niet mee te nemen.”

Tegelijkertijd, zegt Hopelezz, worden taxichauffeurs en mensen die werken voor taxi-apps als Uber en Bolt (medeorganisatoren van de tentoonstelling) ook geconfronteerd met discriminatie vanwege hun achtergrond, etniciteit of religie.

“Het idee is om deze twee groepen, die normaal nooit samenkomen, samen te brengen om onze verhalen te delen en empathie en begrip voor de ander te krijgen”, zegt ze. “We zitten eigenlijk in dezelfde branche. We bevinden ons in het nachtleven. Wij entertainen en zij brengen de klanten naar onze evenementen en nemen hen en ons mee naar huis. We moeten bondgenoten zijn.”

Vrijheidsmaaltijd

Op een zonnige Bevrijdingsdag zaten zowel chauffeurs in jassen als in boa gedrapeerde drag queens aan dezelfde tafels, vertelden verhalen over discriminatie en luisterden vooral. Ze kregen gespreksvragen om de zaken op gang te helpen, waaronder: ‘Bent u wel eens bezorgd als u ’s avonds moet werken of uitgaan? Wat kan ik voor u doen om uw ervaring als bestuurder/passagier in de toekomst te verbeteren?”

Vimal Kumar uit India, een Uber- en Bolt-chauffeur, zegt dat hoewel hij nooit persoonlijk discriminatie heeft ervaren, Uber hem uitnodigde voor de lunch om te luisteren naar de problemen waarmee dragqueenpassagiers worden geconfronteerd en om te werken aan een oplossing ervan. "Ze hebben altijd taxi's nodig, en ik heb ze zo vaak opgehaald en er is nooit een probleem", zegt hij. “Het zijn mensen, net als wij. Wij hebben niet het recht om op wie dan ook te trappen.”

Maar de Italiaanse performer en artiest Stemin heeft te maken gehad met zowel discriminatie als fysiek geweld. "Mijn vriend en ik waren aan het fietsen, we droegen allebei make-up en extravagante outfits, en mijn vriend werd van de fiets geduwd en tegen de grond geschopt", zegt hij. “We werden kankerhomo’s en andere beledigingen genoemd. Deze dingen gebeuren overal, maar het meest schokkende was om te zien dat er geen grote follow-up van de politie kwam.

We voelden ons erg verlaten, alsof niemand ons daadwerkelijk zag.”

En als hij wordt 'gezien', is dat vaak door Uber-chauffeurs die het uitzicht niet waarderen. “Je belt een Uber, ze rijden naar je toe, ze zien je en ze rijden weg”, zegt hij. “Ik zou graag willen dat ze weten dat ze dienstverleners zijn, en dat we voor een dienst betalen, en daarom verwachten we dat er een dienst wordt verleend. Dat er achter de make-up, achter een outfit individuen zitten.”