De mondiale meststoffenmarkt wordt in 2040 geconfronteerd met grote transformaties

De mondiale kunstmestmarkt, die in 2023 op 145 miljard dollar wordt geschat, staat aan de vooravond van diepgaande transformaties. Tussen technologische adoptie, ontwikkelingen op regelgevingsgebied en fluctuaties in vraag en aanbod zal de industrie zich moeten aanpassen aan ontwrichtende trends die haar fundamenten tegen 2040 zouden kunnen veranderen.

De afgelopen tien jaar is de kunstmestindustrie met een gematigd tempo van ongeveer 1% per jaar gegroeid, ondersteund door een stabiele groei van de wereldbevolking en de toegenomen vraag naar voedsel. Deze status quo wordt nu echter uitgedaagd door belangrijke structurele factoren. Volgens een analyse van adviesbureau McKinsey kunnen elementen als precisielandbouw, bodemdegradatie en regeldruk het traject van deze markt beïnvloeden. Welke uitdagingen en kansen staan ​​spelers in deze strategische sector te wachten?

Technologische trends die de vraag transformeren

Technologische innovaties in de landbouw veranderen de praktijken van boeren. Met de opkomst van precisielandbouw die de toepassing van kunstmest optimaliseert met behulp van sensoren, AI en geospatiale gegevens, zouden de totale hoeveelheden kunstmest tegen 2040 met 5% kunnen dalen. Deze technologieën maken het mogelijk voedingsstoffen op een meer gerichte manier toe te passen, waardoor de kosten voor boeren worden verlaagd terwijl de opbrengsten behouden blijven.

Tegelijkertijd winnen biostimulanten, een biologisch alternatief, terrein. Stikstofbinders, algenextracten of zelfs organische zuren, deze nieuwe generatie inputs bieden het potentieel om de uitstoot te verminderen en de opbrengsten te verbeteren. De toenemende acceptatie ervan, vooral in de Verenigde Staten, zou ervoor kunnen zorgen dat de volumes van traditionele basismeststoffen tegen 2040 met 5-10% zullen afnemen.

Milieudruk en hun impact op de industrie

Stikstofmeststoffen, verantwoordelijk voor ongeveer 3% van de mondiale uitstoot, worden geconfronteerd met toenemende regelgeving. Initiatieven zoals de Europese Green Deal of de toezeggingen van agrifoodbedrijven op het gebied van hun uitstoot hebben tot doel het gebruik ervan terug te dringen. Deze inspanningen zouden kunnen leiden tot een volumedaling van 5% tegen 2040, omdat regeneratieve landbouwpraktijken en duurzamere toeleveringsketens prioriteiten worden voor de hele sector.

Bodemdegradatie: een tweesnijdend zwaard

Bodemdegradatie, veroorzaakt door erosie, verzilting en klimaatverandering, kan ook de vraag naar kunstmest verstoren. Als sommige boeren de doses kunstmest verhogen om deze achteruitgang te compenseren, zouden anderen hun toepassingen kunnen verminderen als de opbrengsten dalen, waardoor deze bijdragen onrendabel worden. Deze dynamiek kan ertoe leiden dat de gebruiksvolumes variëren van –10% tot +10%, afhankelijk van de regio’s en de toegepaste praktijken.

Regionale ontwikkelingen en aanpassingen van de toedieningstarieven

In Afrika zou het verbeteren van de toegang tot kunstmest de toepassingspercentages kunnen verhogen en de regio in lijn kunnen brengen met mondiale gemiddelden, waardoor de totale volumes tegen 2040 met ongeveer 5% kunnen stijgen. Omgekeerd volgen China en India, waar de handhavingspercentages hoger zijn dan het mondiale gemiddelde, beleid gericht op het beperken van de excessen. Als deze inspanningen worden voortgezet, kan er een daling van 5 tot 10% in de volumes worden waargenomen in deze twee landen, de grootste verbruikers van meststoffen ter wereld.

Verandering in landgebruik

Veranderende diëten (vermindering van dierlijke eiwitten) en de overgang naar gewassen die voor biobrandstoffen worden geteeld, kunnen ook een impact hebben op de vraag naar kunstmest, waarbij de volumes op de lange termijn mogelijk met 5% zullen dalen.
Factoren die verband houden met het aanbod en strategische overwegingen

Naast verstoringen in de vraag ontstaan ​​er ook factoren aan de aanbodzijde. De volatiliteit van grondstoffen, pogingen om duurzamere grondstoffen (zoals blauwe en groene ammoniak) te gebruiken en de zich ontwikkelende mondiale toeleveringsketens compliceren het concurrentielandschap. Deze druk dwingt spelers om hun strategieën te heroverwegen, met name door:

-het concurrentievermogen versterken: hoe kunnen we de marges behouden in een concurrerende omgeving die wordt gekenmerkt door kostenbeperkingen en toegenomen regelgeving?

-diversificatie van de portefeuille: Innovatie in gespecialiseerde meststoffen of de integratie van precisietechnologieën kunnen groeimogelijkheden bieden.

-een geografische focus: regio's als Afrika, waar groei wordt verwacht, vereisen gerichte en aangepaste strategieën.