Marokkaanse Sahara: Marokko hekelt Algerije's "selectieve dubbele standaarden"

De plaatsvervangend permanente vertegenwoordiger van Marokko bij de Verenigde Naties, Majda Moutchou, bekritiseerde de "flagrante en selectieve dubbele standaarden" die de Algerijnse ambassadeur bij de Verenigde Naties hanteerde met betrekking tot de uitbreiding van het mandaat van MINURSO met het onderdeel mensenrechten. Zij veroordeelde daarbij "selectieve politieke manipulatie".

"Eén delegatie, de enige van de vele delegaties die de Raad tijdens dit debat toesprak, noemde het mensenrechtenaspect en probeerde dit te koppelen aan MINURSO", benadrukte de Marokkaanse diplomaat onmiddellijk in reactie op de interventie van de Algerijnse ambassadeur op maandag tijdens een openbaar debat van de Veiligheidsraad over het versterken van het aanpassingsvermogen van vredesoperaties van de Verenigde Naties.

Zij merkte op dat de Marokkaanse delegatie verrast en verbijsterd was door deze interventie, omdat "het een meesterproef is van selectieve politieke manipulatie". Ook merkte zij op dat de Algerijnse ambassadeur "plotseling een nieuwe passie voor mensenrechten en internationaal recht had ontdekt".

De diplomaat lichtte de spreker in met feiten "die opzettelijk worden genegeerd of gemakshalve worden vergeten", en gaf aan dat het mandaat van MINURSO niet duidelijker had kunnen zijn, aangezien het door de Veiligheidsraad is ingesteld om toezicht te houden op het staakt-het-vuren.

"Dit mandaat is duidelijk gedefinieerd door de Veiligheidsraad, en elke poging van de Algerijnse delegatie om haar rol te verdraaien is ofwel slecht geïnformeerd ofwel opzettelijk misleidend", zei ze. Ze voegde eraan toe dat, in tegenstelling tot wat is beweerd, zeven van de elf VN-vredesoperaties geen mandaat hebben om toezicht te houden op de mensenrechten.

"Wij vragen ons ook af waarom de Algerijnse delegatie, die flagrante en selectieve dubbele standaarden hanteert, zich alleen op MINURSO richt en andere vredesoperaties over het hoofd ziet", benadrukte mevrouw Moutchou.

Hij vervolgde dat de Veiligheidsraad deze mandaten toekent op basis van de specifieke situatie ter plaatse. “Dit is geen systematische regel en ook geen uitzondering; het is een beslissing die van geval tot geval wordt genomen.”

Nog steeds reagerend op de verklaring van de Algerijnse ambassadeur die “zo diep bezorgd” lijkt te zijn over de mensenrechten, daagde mevrouw Mouchou hem uit over een “veel urgenter probleem: de Tindouf-kampen, gelegen op Algerijns grondgebied, waar de bevolking dagelijks onder druk leeft, beroofd is van hun fundamentele rechten en onderworpen is aan ernstige beperkingen op de bewegingsvrijheid en flagrante schendingen van het internationaal recht.”

Zij merkte ook op dat Marokko altijd blijk heeft gegeven van een onverminderde inzet voor de bevordering van de mensenrechten en de eerbiediging van de fundamentele rechten en vrijheden van alle mensen. Ook heeft het koninkrijk voortdurend samengewerkt met de speciale procedures van de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties.

Marokko heeft ook diverse bezoeken van deskundigen van de Verenigde Naties ontvangen en constructief samengewerkt om transparantie, dialoog en vooruitgang te bevorderen, zei ze. Ze merkte op dat Marokko's inspanningen om de mensenrechten te bevorderen niet beperkt blijven tot woorden, maar worden vertaald in concrete acties die gericht zijn op het waarborgen van het welzijn en de waardigheid van elke burger.

In reactie op de opmerking van de Algerijnse ambassadeur over het recht op zelfbeschikking, onthulde de Marokkaanse diplomaat een "verontrustende tegenstrijdigheid". Hij legde uit dat zelfbeschikking voor Algerije "een selectief concept is dat wordt gebruikt als politiek wapen tegen de territoriale integriteit van Marokko, en dat toch gemakshalve wordt genegeerd als het gaat om de legitieme aspiraties van andere volkeren, die nog steeds onder buitenlandse bezetting en onderdrukking leven."

"De Verenigde Naties moeten aandacht besteden aan al deze aspiraties, zonder uitzondering of selectiviteit, ook op het grondgebied van staten die zelfbeschikking voor anderen bepleiten, terwijl ze dit systematisch ontzeggen aan onderdrukte volkeren op hun eigen grondgebied", voegde ze toe.

Ze vervolgde met de nadruk op het feit dat "het recht op zelfbeschikking geen politiek instrument kan zijn dat selectief wordt gebruikt, door sommigen wordt ingeroepen en door anderen wordt genegeerd. Het is geen kaart die voor het gemak wordt gespeeld."

De diplomaat concludeerde door te herhalen dat "de Sahara altijd een integraal onderdeel van Marokko is geweest. Het is Marokkaans en zal dat voor altijd blijven. Dit is geen bewering gebaseerd op recente gebeurtenissen, maar een weerspiegeling van eeuwenlange historische, culturele en geografische banden."