Trumps buitenlandse connecties na presidentschap doen wenkbrauwen fronsen

WASHINGTON — Sinds hij zijn ambt heeft verlaten, heeft voormalig president Donald Trump een verrassend niveau van betrokkenheid bij buitenlandse leiders behouden, waarmee hij de Russische president Vladimir Poetin overtrof in diplomatieke interacties. Trumps voortdurende betrokkenheid bij internationale aangelegenheden, inclusief gesprekken met zowel bondgenoten als tegenstanders, heeft geleid tot debatten over zijn post-presidentiële rol en de implicaties daarvan voor het Amerikaanse buitenlandse beleid.

Volgens berichten heeft Trump sinds zijn aftreden minstens zeven keer met Poetin gesproken, zoals blijkt uit een aanstaand boek van journalist Bob Woodward. Deze gesprekken hebben kritiek opgeleverd, vooral gezien Trumps geschiedenis van nauwe banden met Rusland tijdens zijn presidentschap. Hoewel Trump bepaalde details van het boek heeft ontkend, blijft de aard van zijn interacties met Poetin een brandpunt van kritiek van zijn politieke tegenstanders.

Buitenlandse leiders blijven Trump het hof maken

Ondanks dat hij zijn ambt niet meer bekleedt, heeft Trump verschillende vooraanstaande buitenlandse delegaties ontvangen in zijn residenties in Manhattan en Palm Beach, Florida. Deze ontmoetingen, vaak met staatshoofden als de Oekraïense president Volodymyr Zelenskyy en de Britse premier Keir Starmer, lijken op formele bilaterale gesprekken. In één geval ontving Trump vorige week de Israëlische premier Benjamin Netanyahu toen de spanningen tussen Israël en Iran oplaaiden.

Dit voortdurende contact met buitenlandse leiders stelt Trump in staat zijn imago als een capabele en invloedrijke staatsman te versterken, die mogelijk weer aan de macht kan komen. Tijdens een recente bijeenkomst benadrukte Trump het belang van het onderhouden van een open dialoog met zowel bondgenoten als tegenstanders, en beweerde dat zijn persoonlijke band met leiders als Poetin en de Chinese president Xi Jinping een diplomatieke kracht was.

"Ik deed het beter met de moeilijkere", verklaarde Trump in een podcastinterview, waarmee hij zijn overtuiging onderstreepte dat directe relaties met leiders spanningen zouden kunnen verminderen. Zijn critici betogen echter dat deze interacties zorgen oproepen over transparantie en naleving van de Amerikaanse wet, die het voor burgers verbiedt om buitenlands beleid te voeren zonder toestemming van de overheid.

Twijfelachtige wettigheid en scepsis

Het Amerikaanse juridische kader, met name de Logan Act, verbiedt burgers om ongeautoriseerde onderhandelingen met buitenlandse regeringen te voeren. Er zijn geen openbare aanwijzingen dat Trumps post-presidentiële diplomatie is gecoördineerd met de regering-Biden, wat ertoe leidt dat sommigen zich afvragen of zijn acties een juridische grens overschrijden. Dit is met name gevoelig omdat Amerikaanse functionarissen werken aan het beheren van gespannen relaties met landen als Rusland.

Trumps suggestie dat hij de vrijlating van journalist Evan Gershkovich had kunnen bewerkstelligen, die door Rusland werd vastgehouden op beschuldiging van spionage, is ook met scepsis ontvangen. Critici beweren dat dergelijke beweringen officiële diplomatieke inspanningen ondermijnen en bijdragen aan een ingewikkeld en potentieel gevaarlijk precedent.

Poetin, Orbán en andere opmerkelijke ontmoetingen

Trumps interacties met buitenlandse leiders zijn niet ongebruikelijk voor een voormalig president die een politieke comeback overweegt, maar sommige van zijn contacten wekken wel bezorgdheid. Zijn ontmoetingen met autoritaire figuren als de Hongaarse premier Viktor Orbán en de Saoedische kroonprins Mohammed bin Salman hebben tot bijzondere bezorgdheid geleid. Deze interacties, hoewel niet per se illegaal, roepen wel discussie op over de gepastheid van een burger die gesprekken voert met zulke controversiële leiders.

Niettemin blijft Trumps wereldwijde bereik intact. Melania Trump deelde in een memoires die eerder deze week werden gepubliceerd, dat de Trumps een hartelijke relatie onderhouden met de Britse koninklijke familie en zelfs brieven uitwisselen met koning Charles III. Tijdens de Republikeinse Nationale Conventie van dit jaar gingen buitenlandse hoogwaardigheidsbekleders gretig in gesprek met Trump en zijn team, wat de aanhoudende interesse in zijn mogelijke terugkeer aan de macht nog eens benadrukt.

Bondgenoten en adviseurs wegen mee

Trumps voortdurende betrokkenheid bij de internationale diplomatie is niet geheel onwelkom geweest. Sommige experts op het gebied van buitenlands beleid beweren dat het logisch is dat buitenlandse leiders contact houden met Trump, gezien zijn status als Republikeinse koploper. Daniel Fried, een doorgewinterde diplomaat die onder meerdere Amerikaanse presidenten heeft gediend, moedigde Europese bondgenoten aan om de communicatielijnen met Trumps kamp open te houden.

"Het is slim om contact te leggen met de wereld van Trump", aldus Fried. Hij merkte op dat veel van Trumps internationale gesprekken zich richten op inhoudelijke kwesties zoals defensie-uitgaven en wapenaankopen, gebieden waar bondgenoten van de Verenigde Staten graag hun toewijding aan gedeelde veiligheidsdoelen willen tonen.

Trumps vermeende geheime gesprekken met Poetin hebben echter een ander niveau van bezorgdheid gewekt. In tegenstelling tot zijn andere ontmoetingen zijn deze gesprekken niet openbaar gemaakt, waardoor critici Trumps motieven en de inhoud van de gesprekken in twijfel trekken. Expert op het gebied van buitenlands beleid Brian Katulis wees erop dat Trumps staat van dienst op het gebied van het verkeerd omgaan met geheime informatie de risico's vergroot die gepaard gaan met deze niet-openbaar gemaakte communicatie.

Katulis uitte zijn bezorgdheid en noemde het "de ergste nachtmerrie van een Amerikaanse contraspionageagent." Hij merkte op dat Trumps geschiedenis van het delen van gevoelige informatie met tegenstanders zoals Rusland ernstige gevolgen zou kunnen hebben.

Campagnepositionering en de weg vooruit

Nu de presidentsverkiezingen van 2024 naderen, is het onwaarschijnlijk dat Trumps buitenlandse betrokkenheid zijn loyale achterban zal afschrikken. Zijn team heeft deze ontmoetingen gepresenteerd als bewijs van zijn bereidheid om de wereldwijde vrede en leiderschap te herstellen. Campagnewoordvoerder Karoline Leavitt verklaarde dat wereldleiders graag Trump willen ontmoeten omdat ze zijn terugkeer naar het Witte Huis verwachten.

Toch wordt verwacht dat de beschuldigingen in Woodwards aanstaande boek brandstof zullen toevoegen aan het voortdurende debat over Trumps geschiktheid voor het ambt. Of deze onthullingen kiezers zullen beïnvloeden, blijft onzeker. In het huidige gepolariseerde politieke klimaat geloven sommige analisten dat deze verhalen weinig invloed zullen hebben op Trumps kansen.

"In een normale verkiezingsomgeving zouden deze verhalen ernstige schade aanrichten", zei een waarnemer. "In het Amerika van vandaag zal de helft van de kiezers hun schouders ophalen en de andere helft zal met de vinger wijzen."

Trump heeft de controverse van zijn kant afgedaan en verdedigde zijn dialoog met buitenlandse leiders als een effectief instrument om internationale patstellingen te doorbreken. Tijdens een recente bijeenkomst verwees hij naar zijn omgang met de Noord-Koreaanse leider Kim Jong Un als voorbeeld van hoe zijn directe stijl resultaten opleverde.

Nu Trump zijn campagne voortzet, zullen zijn unieke benadering van diplomatie en zijn blijvende invloed op het wereldtoneel zeker in de schijnwerpers blijven staan. Of ze nu als een kracht of een last worden gezien, Trumps buitenlandse betrokkenheid is een integraal onderdeel van zijn politieke identiteit.