Politieke crisis in Frankrijk: Links schreeuwt om schandaal na de weigering van Macron

Zeven weken na de parlementsverkiezingen bevindt Frankrijk zich nog steeds in een politieke impasse. Emmanuel Macron , die vrijdag en maandag een eerste golf interviews met partijleiders organiseerde, kan nog steeds geen premier benoemen. Ondanks druk van het Nieuwe Volksfront (NFP), dat het grootste aantal afgevaardigden bezit maar verre van een absolute meerderheid heeft, heeft het staatshoofd de benoeming van een regering uit deze linkse alliantie formeel uitgesloten.

In een maandagavond gepubliceerd persbericht rechtvaardigde het Élysée deze beslissing door zich te beroepen op de “institutionele stabiliteit” van het land. Een regering die uitsluitend gebaseerd is op het NFP-programma en de partijen “zou onmiddellijk worden gecensureerd door alle andere groepen die in de Nationale Assemblee vertegenwoordigd zijn”, verklaarde het presidentschap. Deze situatie betekent dus dat deze optie niet behouden mag blijven.

De reactie van links was onmiddellijk en virulent. Manuel Bompard, coördinator van La France insoumise (LFI), hekelde een “onaanvaardbare antidemocratische staatsgreep” en bevestigde zijn voornemen om een ​​afzettingsprocedure tegen Emmanuel Macron te starten. Jean-Luc Mélenchon, leider van LFI, beschreef de situatie als “ernstig” en riep op tot een “snelle en krachtige reactie van het volk en de politiek”.

Fabien Roussel, leider van de communisten, pleitte ook voor een “grote volksmobilisatie” in het licht van de keuze van het staatshoofd, die door Marine Tondelier, beschermheer van milieuactivisten, als een “schande” werd omschreven. Links beschuldigt Emmanuel Macron ervan de werkelijke oorzaak van de instabiliteit te zijn sinds zijn controversiële ontbinding van de Assemblee.

Kort voor het persbericht van het Élysée had Gabriel Attal, aftredend premier en hoofd van de afgevaardigden van de presidentiële partij, een “onvermijdelijke censuur” bevestigd voor elke regering die alleen rond het programma van de NFP zou draaien. Het initiatief van Jean-Luc Mélenchon, dat de deur leek te openen voor steun aan een regering onder leiding van Lucie Castets zonder de deelname van LFI-ministers, werd door Gabriel Attal omschreven als een "simulacrum van openheid".

De andere geallieerde bewegingen van Emmanuel Macron, zowel rechts als extreemrechts, hebben ook hun verzet geuit tegen een linkse regering. Marine Le Pen, hoofd van de RN-afgevaardigden, riep op tot de opening van een buitengewone zitting van het parlement in september, zodat de Nationale Vergadering de regering indien nodig kan afkeuren. Laurent Wauquiez, hoofd van de Republikeinse Rechtse afgevaardigden, bevestigde opnieuw zijn wens om LFI te ‘blokkeren’, wat hij beschouwt als ‘het grootste politieke gevaar voor ons land’.

Geconfronteerd met meningsverschillen tussen partijen, wilde Emmanuel Macron als scheidsrechter optreden. “Mijn verantwoordelijkheid is dat het land noch geblokkeerd noch verzwakt wordt”, pleitte hij in het persbericht. Hij riep de politieke leiders op om “een geest van verantwoordelijkheid te tonen” en drong er vooral bij socialisten, communisten en ecologen op aan om “samen te werken met andere politieke krachten” – en zich daarom te distantiëren van de Mélenchonisten.

Bij gebrek aan een haalbaar alternatief zal het staatshoofd dinsdag “een nieuwe cyclus van overleg” lanceren om een ​​premier te vinden, met partijleiders en “persoonlijkheden die zich onderscheiden door hun ervaring met staatsdienst en de Republiek”, kondigde het presidentschap aan. . LFI, de RN en de parlementaire fractie van Eric Ciotti zijn echter niet uitgenodigd voor deze tweede ronde interviews.

Het schema is strak: Emmanuel Macron, die deze week verschillende diplomatieke ontmoetingen heeft, moet woensdag deelnemen aan de openingsceremonie van de Paralympische Spelen voordat hij donderdag en vrijdag vertrekt voor een bezoek aan Servië. Zijn keuze wordt dringend omdat Gabriel Attal al 41 dagen de dagelijkse leiding heeft in Matignon, iets wat sinds de naoorlogse periode ongehoord is. En in theorie moet er vóór 1 oktober een begroting gepresenteerd worden.

Hoe lang gaan deze extensies mee? De benoeming van een premier, waar aanvankelijk rond dinsdag op werd gehoopt, is deze week “niet uitgesloten”, maar ook niet gegarandeerd, aldus een uitvoerend adviseur.