Betalen Marokkanen hoge omzetbelasting? Arabische en internationale vergelijking

Omzetbelasting is een van de indirecte belastinginstrumenten die overheden opleggen aan de uitwisseling van goederen en diensten. Het is een regressieve belasting die wordt geheven op basis van consumptie en niet op basis van persoonlijk inkomen, zoals het geval is bij de “inkomstenbelasting”.

Sommige landen kennen het ook als de ‘goederen- en dienstenbelasting’ (GST), terwijl de ‘belasting over de toegevoegde waarde’ (btw) in veel landen wordt besproken als alternatief voor of ontwikkeling van deze belasting.

Omzetbelasting wordt in veel landen over de hele wereld beschouwd als een van de belangrijkste bronnen van overheidsinkomsten. Normaal gesproken wordt het op het verkooppunt verzameld en door de detailhandelaar opgehaald, die het vervolgens aan de staat betaalt.

Belastinginkomsten worden alleen geïnd wanneer de verkoop aan de eindconsument plaatsvindt en bedragen meestal een percentage van de aankoopprijs en worden opgeteld bij de uiteindelijke kosten van het product of de dienst.

Het omzetbelastingtarief varieert per staat en regio, en de gegenereerde inkomsten worden gebruikt om veel overheidsprogramma's en -diensten te financieren, zoals onderwijs, gezondheidszorg en transport.

Op de meeste detailhandelstransacties wordt omzetbelasting geheven, maar veel staten bieden vrijstellingen voor bepaalde basis- en essentiële producten zoals brood en groenten.

Sommige landen passen ook lagere belastingtarieven toe op voedselproducten of basisdiensten in een poging de belastingdruk voor gezinnen met lage inkomens te verminderen.

Aan de andere kant worden hogere belastingtarieven geheven op goederen en diensten die door toeristen worden geconsumeerd, zoals toeristenhotels en restaurants, om de omzetbelasting naar buitenlanders te ‘exporteren’.

Accijnzen zijn een speciaal soort omzetbelasting die op bepaalde goederen of activiteiten wordt geheven. Het is in het algemeen van toepassing op sigaretten, alcoholische dranken, frisdranken, verzekeringspremies en andere activiteiten zoals entertainment en gokken. Deze belastingen vormen een aanzienlijk deel van de belastinginning op staatsniveau.

Hoewel btw en omzetbelasting vergelijkbare instrumenten voor de inning van inkomsten zijn, verschillen ze qua toepassing en mechanisme.

Btw wordt toegepast in verschillende productiestadia, terwijl omzetbelasting pas wordt geheven op het moment van de definitieve verkoop. Op het gebied van belastingontduiking is de belasting over de toegevoegde waarde moeilijk te ontwijken, omdat deze in elke productiefase geleidelijk wordt geïnd, terwijl de omzetbelasting wel kan worden ontdoken.

De grootste landen die omzetbelasting betalen in 2024

Volgens het Trading Economics-platform waren de landen die in 2024 de hoogste omzetbelastingtarieven betaalden:

-Bhutan: 50%
-Hongarije: 27%
-Denemarken: 25%
-Noorwegen: 25%
-Zweden: 25%
-Kroatië: 25%
-Griekenland: 24%
-Finland: 24%
-IJsland: 24%
-Portugal: 23%

Aan de andere kant zijn er landen met de laagste omzetbelastingtarieven ter wereld:

-Guam: 2%
-Aruba: 4%
-Andorra: 4,5%
-Sultanaat Oman: 5%
-Verenigde Arabische Emiraten: 5%
-Canada: 5%
-Eritrea: 5%
-Micronesië: 5%
-Myanmar: 5%
-Taiwan: 5%

In de Arabische wereld variëren de omzetbelastingtarieven van land tot land. Sommige landen gebruiken "belasting over de toegevoegde waarde" als alternatief voor omzetbelasting, zoals Saoedi-Arabië, Egypte, Bahrein en Marokko.

Terwijl andere landen, zoals Jordanië, rechtstreeks afhankelijk zijn van omzetbelasting. Hier zijn de belangrijkste Arabische landen die in 2024 de hoogste omzetbelastingtarieven betalen:

-Marokko: 20%
-Algerije: 19%
-Tunesië: 19%
-Soedan: 17%
-Jordanië: 16%
-Mauritanië: 16%
-Saoedi-Arabië: 15%
-Egypte: 14%
-Libanon: 11%
-Bahrein en Somalië: 10%

Omzetbelasting is in veel landen over de hele wereld een van de belangrijkste bronnen van overheidsinkomsten, met variaties in de toepassing en tarieven ervan.

Terwijl sommige Arabische landen tot de hoogste ter wereld behoren wat betreft het opleggen van deze belasting, vertrouwen andere op alternatieven zoals de “belasting over de toegevoegde waarde” om dezelfde economische doelen te bereiken.