- 16:15Marokko ziet grootste netto-instroom van miljonairs ooit in 2025
- 15:10Marokko belicht zijn autonomiemodel tijdens een internationaal seminar bij de VN
- 14:40Marokko, veerkrachtig ondanks geopolitieke spanningen in het Midden-Oosten
- 14:14Marokko bevestigt in Dakar zijn toewijding aan de energiesoevereiniteit van Afrika
- 12:34Marokko: Tussen Washington en Peking, een strategische manoeuvre om zijn economische soevereiniteit te behouden
- 12:00Dakhla, een nieuw investeringscentrum in het hart van Marokko's Afrikaanse ambities
- 11:25Marokko en een strategisch partnerschap met de Amerikaanse mariniers ter verbetering van de maritieme veiligheid in Afrika
- 09:05Marokko en Saoedi-Arabië vastbesloten hun economische partnerschap te versterken
- 08:26Sahellanden verwelkomen koninklijke initiatieven voor Afrikaanse ontwikkeling
Volg ons op Facebook
Marokko's Afrikaanse beleid: een opnieuw uitgevonden diplomatieke strategie
Marokko is er, door nationale bevrijdingsbewegingen te ondersteunen, in geslaagd solide allianties in Afrika tot stand te brengen, wat zijn strategische rol op het continent heeft versterkt. Deze houding stelde het Koninkrijk in staat zijn internationale betrekkingen te herdefiniëren op basis van de Sahara-kwestie, wat de positie van Afrikaanse landen in dit conflict beïnvloedde. Volgens een studie gepubliceerd in het tijdschrift Lixus heeft Marokko zijn diplomatieke betrekkingen vormgegeven op basis van interne determinanten, zoals zijn politieke systeem en zijn militaire capaciteit, en externe factoren, zoals de mondiale geopolitieke context en de dynamiek van de internationale betrekkingen.
Het Sahara-conflict, dat zich in de jaren zeventig afspeelde, had een grote impact op de internationale betrekkingen van Marokko. In de beginperiode zorgde de steun van de Algerijnse en Libische regimes voor het Polisario Front ervoor dat laatstgenoemde terrein kon winnen op het Afrikaanse continent. De geopolitieke ontwikkelingen van de jaren negentig leidden echter tot een heroriëntatie van de Afrikaanse standpunten, waardoor de steun voor het Polisario geleidelijk afnam en Marokko de kans werd geboden zijn betrekkingen met veel Afrikaanse landen te versterken en deze laatste ervan te overtuigen hun houding tegenover een bezoek aan de Sahara te herzien.
Sinds zijn onafhankelijkheid heeft Marokko de kwestie van territoriale integriteit altijd centraal gesteld in zijn buitenlands beleid, vooral in Afrika. Na de onafhankelijkheid zette het land stappen in de richting van het versterken van de banden met progressieve Afrikaanse staten, ondanks ideologische uitdagingen, door bevrijdingsbewegingen te steunen en zich te verzetten tegen het koloniale imperialisme. Deze steun voor de zaak van de onafhankelijkheid in Afrika is een belangrijk onderdeel geweest van de Marokkaanse diplomatie en heeft bijgedragen aan het versterken van haar invloed op het continent.
De terugtrekking van Marokko uit de Organisatie van de Afrikaanse Unie in 1984 betekende een belangrijk keerpunt in zijn betrekkingen met Afrika. Dankzij dit besluit kon het Koninkrijk zijn Afrikaanse beleid opnieuw beoordelen, de samenwerking met veel landen intensiveren en, in de meeste gevallen, steun krijgen voor zijn territoriale integriteit. Deze strategische verandering was een sleutelfactor bij het overtuigen van veel Afrikaanse staten om hun standpunt over het Sahara-conflict te herzien, waardoor beslissingen gunstiger werden voor Marokko.
Reacties (0)