- 16:43Marokko en VAE sluiten deal voor windenergie ter waarde van $ 10 miljard voor de Sahara
- 16:00Marokko en Brazilië versterken hun economische alliantie in Marrakesh
- 15:44Londen bevestigt de legitimiteit van zijn handelsovereenkomsten met Rabat en de soevereiniteit van het koninkrijk over zijn zuidelijke provincies
- 15:15Marokko tussen China en de Europese Unie: een strategische balans in de race om kritieke metalen
- 14:57Marokko actualiseert cybersecurityprofiel op portaal van de Verenigde Naties
- 14:30Marokko bereidt progressief belastingstelsel voor om cryptovaluta tegen 2026 te reguleren
- 14:20Marokko en Brazilië: een strategisch partnerschap voor gedeelde groei en duurzame ontwikkeling
- 13:45UNDP ondersteunt de groei van groen en inclusief ondernemerschap in Marokko
- 12:03Marokko schakelt een versnelling hoger: autoproductie stijgt met 36%, richting Afrikaans leiderschap
Volg ons op Facebook
Marokko's Afrikaanse beleid: een opnieuw uitgevonden diplomatieke strategie
Marokko is er, door nationale bevrijdingsbewegingen te ondersteunen, in geslaagd solide allianties in Afrika tot stand te brengen, wat zijn strategische rol op het continent heeft versterkt. Deze houding stelde het Koninkrijk in staat zijn internationale betrekkingen te herdefiniëren op basis van de Sahara-kwestie, wat de positie van Afrikaanse landen in dit conflict beïnvloedde. Volgens een studie gepubliceerd in het tijdschrift Lixus heeft Marokko zijn diplomatieke betrekkingen vormgegeven op basis van interne determinanten, zoals zijn politieke systeem en zijn militaire capaciteit, en externe factoren, zoals de mondiale geopolitieke context en de dynamiek van de internationale betrekkingen.
Het Sahara-conflict, dat zich in de jaren zeventig afspeelde, had een grote impact op de internationale betrekkingen van Marokko. In de beginperiode zorgde de steun van de Algerijnse en Libische regimes voor het Polisario Front ervoor dat laatstgenoemde terrein kon winnen op het Afrikaanse continent. De geopolitieke ontwikkelingen van de jaren negentig leidden echter tot een heroriëntatie van de Afrikaanse standpunten, waardoor de steun voor het Polisario geleidelijk afnam en Marokko de kans werd geboden zijn betrekkingen met veel Afrikaanse landen te versterken en deze laatste ervan te overtuigen hun houding tegenover een bezoek aan de Sahara te herzien.
Sinds zijn onafhankelijkheid heeft Marokko de kwestie van territoriale integriteit altijd centraal gesteld in zijn buitenlands beleid, vooral in Afrika. Na de onafhankelijkheid zette het land stappen in de richting van het versterken van de banden met progressieve Afrikaanse staten, ondanks ideologische uitdagingen, door bevrijdingsbewegingen te steunen en zich te verzetten tegen het koloniale imperialisme. Deze steun voor de zaak van de onafhankelijkheid in Afrika is een belangrijk onderdeel geweest van de Marokkaanse diplomatie en heeft bijgedragen aan het versterken van haar invloed op het continent.
De terugtrekking van Marokko uit de Organisatie van de Afrikaanse Unie in 1984 betekende een belangrijk keerpunt in zijn betrekkingen met Afrika. Dankzij dit besluit kon het Koninkrijk zijn Afrikaanse beleid opnieuw beoordelen, de samenwerking met veel landen intensiveren en, in de meeste gevallen, steun krijgen voor zijn territoriale integriteit. Deze strategische verandering was een sleutelfactor bij het overtuigen van veel Afrikaanse staten om hun standpunt over het Sahara-conflict te herzien, waardoor beslissingen gunstiger werden voor Marokko.