- 17:02Guillaume Chaban-Delmas: Onder leiding van Zijne Majesteit Koning Mohammed VI neemt Afrika zijn maritieme bestemming in handen
- 16:15Marokko verkrijgt voor het eerst bevestiging van hoogste niveau nucleaire waarborgen van IAEA
- 15:30Nigerese minister van Buitenlandse Zaken verwelkomt Marokkaanse steun voor Sahelalliantie
- 15:09Marokko: Pijler van solidariteit in Afrika in Mexico
- 14:00Marokko en Ghana versterken hun strategisch partnerschap na de steun van Accra aan het autonomieplan voor de Westelijke Sahara
- 12:45Marokko diversifieert partnerschappen buiten Frankrijk: een doordachte strategie om zijn economische soevereiniteit te versterken
- 08:15Ivoriaanse minister van Milieu verwelkomt Marokkaanse initiatieven voor Afrika onder leiding van koning Mohammed VI
- 07:45Marokko bevestigt zijn toewijding aan het delen van expertise op het gebied van het vreedzame gebruik van nucleaire technologieën
- 15:19Koning Mohammed VI pleit voor een nieuwe strategie voor de maritieme rol van Afrika
Volg ons op Facebook
Marokko's Afrikaanse beleid: een opnieuw uitgevonden diplomatieke strategie
Marokko is er, door nationale bevrijdingsbewegingen te ondersteunen, in geslaagd solide allianties in Afrika tot stand te brengen, wat zijn strategische rol op het continent heeft versterkt. Deze houding stelde het Koninkrijk in staat zijn internationale betrekkingen te herdefiniëren op basis van de Sahara-kwestie, wat de positie van Afrikaanse landen in dit conflict beïnvloedde. Volgens een studie gepubliceerd in het tijdschrift Lixus heeft Marokko zijn diplomatieke betrekkingen vormgegeven op basis van interne determinanten, zoals zijn politieke systeem en zijn militaire capaciteit, en externe factoren, zoals de mondiale geopolitieke context en de dynamiek van de internationale betrekkingen.
Het Sahara-conflict, dat zich in de jaren zeventig afspeelde, had een grote impact op de internationale betrekkingen van Marokko. In de beginperiode zorgde de steun van de Algerijnse en Libische regimes voor het Polisario Front ervoor dat laatstgenoemde terrein kon winnen op het Afrikaanse continent. De geopolitieke ontwikkelingen van de jaren negentig leidden echter tot een heroriëntatie van de Afrikaanse standpunten, waardoor de steun voor het Polisario geleidelijk afnam en Marokko de kans werd geboden zijn betrekkingen met veel Afrikaanse landen te versterken en deze laatste ervan te overtuigen hun houding tegenover een bezoek aan de Sahara te herzien.
Sinds zijn onafhankelijkheid heeft Marokko de kwestie van territoriale integriteit altijd centraal gesteld in zijn buitenlands beleid, vooral in Afrika. Na de onafhankelijkheid zette het land stappen in de richting van het versterken van de banden met progressieve Afrikaanse staten, ondanks ideologische uitdagingen, door bevrijdingsbewegingen te steunen en zich te verzetten tegen het koloniale imperialisme. Deze steun voor de zaak van de onafhankelijkheid in Afrika is een belangrijk onderdeel geweest van de Marokkaanse diplomatie en heeft bijgedragen aan het versterken van haar invloed op het continent.
De terugtrekking van Marokko uit de Organisatie van de Afrikaanse Unie in 1984 betekende een belangrijk keerpunt in zijn betrekkingen met Afrika. Dankzij dit besluit kon het Koninkrijk zijn Afrikaanse beleid opnieuw beoordelen, de samenwerking met veel landen intensiveren en, in de meeste gevallen, steun krijgen voor zijn territoriale integriteit. Deze strategische verandering was een sleutelfactor bij het overtuigen van veel Afrikaanse staten om hun standpunt over het Sahara-conflict te herzien, waardoor beslissingen gunstiger werden voor Marokko.
Reacties (0)