-
17:00
-
16:15
-
15:30
-
14:44
-
14:00
-
13:15
-
12:15
-
11:30
-
11:22
-
10:44
-
10:12
-
10:00
-
09:15
-
09:01
-
08:29
-
08:13
-
08:10
-
07:45
Volg ons op Facebook
Marokko–Verenigde Staten: Op weg naar een nieuwe Atlantische as die Europa marginaliseert
Het jaar 2025 markeert een beslissend keerpunt in de Euro-Afrikaanse betrekkingen. Onder impuls van de actieve diplomatie van koning Mohammed VI en een efficiënt diplomatiek apparaat hertekent Marokko het geopolitieke evenwicht in het Middellandse Zeegebied. Het koninkrijk, een historische bondgenoot van de Verenigde Staten sinds de Tweede Wereldoorlog, vestigt zich nu als een belangrijke strategische partner van Washington, waardoor de Europese invloed in de regio naar de achtergrond verdwijnt.
De ontmoeting op 8 april in Washington tussen de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Marco Rubio en zijn Marokkaanse ambtgenoot bevestigde deze verschuiving: hernieuwde erkenning van de Marokkaanse soevereiniteit over de Sahara, versnelde politieke toezeggingen en een ongekende militaire opbouw. De recente levering van zes AH-64E Apache-helikopters, gevolgd door een baanbrekend contract voor F-35 Lightning II's, illustreert deze machtsgroei en plaatst Rabat in de top van de militaire macht in het zuidelijke Middellandse Zeegebied.
Geconfronteerd met deze heroriëntatie wankelt Europa. Spanje vreest strategische marginalisering, terwijl Frankrijk, verzwakt door zijn overhaaste terugtrekking uit de Sahel, zijn model van Afrikaanse invloed ziet afbrokkelen. De ontvangst in Rabat van de ministers van Buitenlandse Zaken van Mali, Burkina Faso en Niger, landen die de Europese voogdij hebben verbroken, luidde een nieuw tijdperk in: dat van de Marokkaanse "Atlantische Corridor", die deze ingesloten landen strategische toegang tot de wereldmarkt biedt.
Maar deze doorbraak is niet zonder risico's. Rabat blijft kampen met aanhoudende vijandigheid vanuit Algiers, de fragiliteit van een onstabiel regionaal evenwicht en de Amerikaanse eis voor een snelle oplossing van de Sahara-kwestie. Bovendien zou afhankelijkheid van de agenda van Washington Marokko kunnen blootstellen aan strategische ommekeer in verband met politieke veranderingen in de Verenigde Staten.
Voor Europa markeert deze nieuwe driehoek tussen de VS, Marokko en de Sahel het einde van een mediterrane centraliteit die is geërfd van de Koude Oorlog. Spanje, Italië en zelfs Frankrijk, die nu slechts toeschouwers zijn, moeten hun relatie met Afrika heroverwegen. Het ooit zo structurerende Euro-mediterrane systeem wankelt nu het een "post-Europese" systeem ondergaat, waarin Marokko de spil wordt van een nieuwe transatlantische architectuur.