Marokko versterkt zijn tarwereserves: een beslissend seizoen voor leveranciers

De zomer is een cruciale tijd voor Marokkaanse leveranciers, die ernaar streven een continue aanvoer van tarwe , vooral zachte tarwe, te garanderen. Dit seizoen valt samen met de inspanningen van Marokko om zijn nationale graanreserves te versterken, een taak die nog urgenter is geworden door de daling van de nationale graanproductie met 43%. De situatie wordt verergerd door het einde van de oogsten in verschillende andere landen, de belangrijkste leveranciers van tarwe aan Marokko.

Volgens het jaarverslag van het Office des Changes on Morocco's Foreign Trade is de internationale tarweaankoop in 2023 met 6,5 miljard dirham gedaald ten opzichte van 2022. De Marokkaanse tarwe-import bedroeg bijna 20 miljard dirham, met een daling van 5 miljoen ton.

Frankrijk behield zijn status als de belangrijkste tarweleverancier van Marokko, goed voor 35,8% van de totale import, oftewel 6,921 miljard dirham. Canada volgt met een marktaandeel van 22,2%, terwijl Duitsland, Roemenië en Polen zichzelf hebben gevestigd als nieuwe bevoorradingsbronnen voor het koninkrijk. In 2023 daalde de prijs van een ton tarwe op de wereldmarkt naar 3.226 dirham, vergeleken met 4.311 dirham in 2022.

Afgelopen februari heeft het Nationaal Interprofessioneel Bureau voor Granen en Peulvruchten (ONICL) een reeks maatregelen ingevoerd om de beschikbaarheid van 10 miljoen kwintaal tarwe tussen 1 februari en eind april te garanderen. Er werd steun verleend voor de opslag van zachte tarwe, vastgesteld op 2,5 dirham per kwintaal, hoewel geen tweede versie van dit uitzonderlijke plan het levenslicht heeft gezien. Momenteel profiteren leveranciers van variabele maandelijkse steun, waardoor het mogelijk wordt de prijs van een kwintaal tarwe op een redelijk niveau te houden.

Professionals in de sector benadrukken dat “de tarweprijzen momenteel stabiel zijn op de internationale markt, wat een gouden kans biedt om de nationale reserves van deze essentiële grondstof te versterken”. Ze benadrukken echter de noodzaak om “een plan of strategie in te voeren om deze kans te benutten voordat een mogelijke verdere prijsstijging plaatsvindt”.

Abdelkader Alaoui, voorzitter van de Nationale Flour Milling Federation (FNM), onthulde dat afgelopen juli ongeveer 9 miljoen kwintaal tarwe naar Marokkaanse havens werd vervoerd. “De aanvoer van deze grondstoffen gaat continu door, vooral via de haven van Casablanca”, voegde hij eraan toe.

Alaoui specificeerde dat “het tempo van de import naar verwachting de komende maanden zal toenemen. De daling van de Franse productie had geen noemenswaardige impact op de internationale markt, dankzij de robuuste productie in Rusland en de Verenigde Staten. Marokko zou moeten profiteren van het huidige prijsverschil ten opzichte van eerdere niveaus.”

Alaoui merkte ook op dat “de prijs van zachte tarwe momenteel rond de 240 euro per ton ligt, omdat dit product bedoeld is voor korenmolens en vervolgens voor bakkerijen. Marokko haalt zijn aanvoer voornamelijk uit Polen, Roemenië en Rusland. Hij verduidelijkte dat “opslag niet langer wordt gesubsidieerd, maar dat de staat het verschil tussen de kosten en de leveringsprijs blijft steunen, variërend tussen 8 en 10 dirham, afhankelijk van schommelingen op de internationale markt”.

Bovendien benadrukte Alaoui dat “deze steun per kwintaal maandelijks wordt aangepast en permanent kan worden opgeschort als de internationale prijzen in de nabije toekomst blijven dalen.” Hij sloot af met de bevestiging dat “de tarwereserves van Marokko momenteel geruststellend en uitstekend zijn, en versterkt zouden moeten worden door de aanstaande aankomst van nieuwe ladingen in de nationale havens. Sommige leveranciers hebben al bestellingen geplaatst om voldoende aanvoer tot het einde van het jaar te garanderen, anticiperend op een mogelijke stijging van de mondiale prijzen begin volgend jaar.”

Deze zomerperiode is daarom cruciaal voor Marokko, dat niet alleen een continue aanvoer van tarwe moet garanderen, maar ook moet profiteren van gunstige internationale marktomstandigheden om zijn nationale reserves te versterken.