Amerikaanse erkenning van de Marokkaanse Sahara: een strategisch keerpunt

De Amerikaanse erkenning van het Marokkaanse karakter van de Sahara is niet het resultaat van toeval. Het is gebaseerd op een pragmatische beoordeling van de groeiende status van Marokko als stabiele en invloedrijke regionale speler, aldus het Amerikaanse instituut, ter gelegenheid van de vier jaar Amerikaanse erkenning van de soevereiniteit van Marokko over de Sahara.

In een artikel gewijd aan het Amerikaanse besluit, waarin de soevereiniteit van Marokko over de Sahara wordt beschreven als een pijler van het Amerikaanse mondiale strategische beleid, bevestigde het instituut dat met deze erkenning “het geopolitieke landschap van Noord-Afrika een aanzienlijke transformatie heeft ondergaan”.

Het instituut, dat dit besluit als ‘cruciaal’ omschrijft, voegt eraan toe dat het niet toevallig is genomen, maar dat het het resultaat is van een pragmatische beoordeling van de groeiende status van Marokko als een stabiele en invloedrijke regionale speler, bestuurd door een visie die mondiale belangen in evenwicht brengt met soevereine integriteit.

Het was geen kwestie van “voorbijgaande politieke manoeuvres”, herhaalt het artikel, zeker in verwijzing naar de kritiek van Algerije, dat het besluit als een simpele “tweet” van de Amerikaanse president Donald Trump had beschouwd.

Dit erkenningsbesluit van de leidende wereldmacht was het hoogtepunt van jaren van strategische dialoog en internationale diplomatie. Het was gebaseerd op recht, politiek, geschiedenis en strategie, onderstreept de publicatie.

10 december 2020, die deze erkenning van de Marokkaanse Sahara door de Verenigde Staten markeerde, opende de weg voor andere landen om soortgelijke standpunten in te nemen, zoals Duitsland, Frankrijk of de voormalige koloniale macht in de Sahara, Spanje.

“Onder leiding van koning Mohammed VI heeft Marokko een diplomatieke positie ontwikkeld die openheid en onwankelbare trouw aan de internationale legitimiteit combineert, waardoor zijn reputatie als betrouwbare bondgenoot binnen mondiale allianties wordt versterkt”, aldus het Amerikaanse instituut om de redenen voor deze keuze uit te leggen.

Bovendien heeft Marokko zijn geloofwaardigheid gecultiveerd door zijn inzet voor duurzame partnerschappen op de lange termijn in plaats van politieke overeenkomsten op de korte termijn, waarbij de nadruk wordt gelegd op strategische samenhang en wederzijdse winst.

Met deze erkenning zijn de Verenigde Staten overgegaan van een positie van neutraliteit naar een positie van breder strategisch partnerschap. Washington erkende op deze manier dat de Sahara-kwestie “niet als een perifere zorg was, maar als een centraal element in de hervorming van de internationale invloed”.

Op dezelfde manier speelde de Marokkaanse diplomatie in dit opzicht een cruciale rol, benadrukt het instituut, en bevestigt dat het de kwestie presenteerde in termen van politiek realisme in plaats van ideologisch conflict, en daarmee een aanzienlijke overwinning markeerde die het strategische belang van het Koninkrijk en zijn land waardig is. benadering van de internationale betrekkingen onder het bewind van koning Mohammed VI.

“Het buitenlandse beleid van Marokko weerspiegelt een model van integriteit en respect voor internationale normen”, schat het Amerikaanse instituut. En om uit te leggen dat Marokko vermijdt zijn wil op te leggen of zich te bemoeien met de aangelegenheden van andere landen, en dat het integendeel de voorkeur geeft aan dialoog en bemiddeling in regionale conflicten, “wat het land het respect heeft opgeleverd als diplomaat in complexe internationale situaties.”

De invloed van Marokko, vervolgt de publicatie, strekt zich uit tot buiten de politiek, tot op economisch, veiligheids- en religieus gebied, en speelt een leidende rol in regionale initiatieven ter bestrijding van terrorisme en het bevorderen van religieuze gematigdheid.

Deze overvloed aan strategische rollen heeft Marokko tot een essentiële speler in de mondiale stabiliteit gemaakt, waarbij een dynamiek is ontstaan ​​die gebaseerd is op wederzijds respect en gedeelde belangen, zo legde de denktank uit ter ondersteuning van de redenen die de Verenigde Staten ertoe aanzetten hun soevereiniteit over de Sahara heen te steunen en politieke realiteit.

Ten slotte benadrukte de denktank dat de Amerikaanse erkenning de betrekkingen tussen de Verenigde Staten en Marokko naar een nieuw strategisch niveau heeft getild, en bevestigde dat samenwerking in de strijd tegen terrorisme en religieuze vrijheden essentieel is.

En hij voegde eraan toe dat een van de voorbeelden van deze strategische visie de trilaterale overeenkomst tussen Marokko, de Verenigde Staten en Israël is, waardoor het Koninkrijk zijn geopolitieke doelstellingen kon nastreven met behoud van zijn principes.