Marokko zal in 2026 gastheer zijn van de 6e Wereldconferentie over de Uitbanning van Kinderarbeid

Leden van de Raad van Bestuur van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO), die vandaag, woensdag, in Genève haar 353e vergadering hield, hebben unaniem het Koninkrijk Marokko gekozen als gastheer van de zesde wereldconferentie over de uitbanning van kinderarbeid, die gepland staat voor 2026.

Marokko is daarmee het eerste Arabische land dat dit wereldwijde evenement organiseert. Deze keuze is het resultaat van de inspanningen van de Permanente Vertegenwoordiging van Marokko bij het kantoor van de Verenigde Naties in Genève, in samenwerking met het Ministerie van Economische Inclusie, Kleine Bedrijven, Werkgelegenheid en Vaardigheden.

De conferentie, die gepland staat voor het tweede kwartaal van 2026, zal naar verwachting collectieve actie identificeren om het falen aan te pakken om Sustainable Development Goal 8.7 te behalen, dat gericht is op het elimineren van kinderarbeid in 2025. Het zal ook bijdragen aan de ontwikkeling van geplande processen voor de periode na 2030.

De conferentie biedt ook de gelegenheid om de implementatie van de aanbevelingen van de Tweede Wereldtop voor Sociale Ontwikkeling, die volgend jaar november in Doha wordt gehouden, met betrekking tot kinderarbeid en de structurele oorzaken ervan te beoordelen.

In deze context zal de Zesde Wereldconferentie ons in staat stellen om de vooruitgang te evalueren die is geboekt en de uitdagingen aan te pakken die zijn ontstaan ​​sinds de vorige sessie, die in mei 2022 in Durban werd gehouden. Het zal ook peer learning, informatie-uitwisseling, samenwerking en beleidsintegratie binnen en tussen lidstaten, op regionaal en internationaal niveau, stimuleren.

Deze conferentie zal daarom de inzet van de betrokken partijen versterken om de strijd tegen kinderarbeid op te voeren en de samenhang van de maatregelen die op nationaal, regionaal en mondiaal niveau worden genomen, te verbeteren.

De Zesde Wereldconferentie biedt bovendien de gelegenheid om de verbanden tussen de uitbanning van kinderarbeid en andere fundamentele principes en rechten op het werk te benadrukken, een nieuwe impuls te geven aan inspanningen om deze fundamentele principes en rechten op het werk te handhaven en nieuwe toezeggingen op dit gebied via de Global Alliance for Social Justice aan te moedigen.

Het maakt het ook mogelijk om belangenbehartiging en samenwerking te stimuleren via partnerschappen zoals de 8.7 Alliance, wereldwijde initiatieven onder leiding van het bedrijfsleven en de Global Accelerator for Employment and Social Protection om een ​​eerlijke transitie te ondersteunen.

Sinds 1997 biedt de Wereldconferentie over de uitbanning van kinderarbeid landen een kader voor dialoog, uitwisseling van goede praktijken en bevordering van beleid en inzet voor de uitbanning van kinderarbeid. De wereldwijde conferenties resulteerden in een reeks verklaringen die gericht waren op het vaststellen van strategische prioriteiten en het mobiliseren van politieke steun voor de uitbanning van kinderarbeid.

Sinds de Vijfde Wereldconferentie hebben de ILO-leden in een aantal landen en regio's vooruitgang geboekt, zowel op wetgevend als op praktisch niveau. De collectieve toezegging om kinderarbeid in al zijn vormen tegen 2025 uit te bannen, zoals vastgelegd in Duurzame Ontwikkelingsdoelstelling 8.7, zal echter niet worden gehaald.

Hoewel het Verdrag betreffende de ergste vormen van kinderarbeid sinds 2020 universeel is geratificeerd, zijn er sinds 2022 slechts drie nieuwe ratificaties van het Verdrag betreffende de minimumleeftijd geregistreerd (Australië, Bangladesh en Liberia). Om universele ratificatie te bereiken, is ratificatie door elf andere lidstaten vereist.

Volgens de laatste wereldwijde schattingen over kinderarbeid, gepubliceerd in 2021, bevindt de strijd tegen dit fenomeen zich op een kritiek punt. De vooruitgang op dit gebied is tussen 2016 en 2020 volledig tot stilstand gekomen, nadat er in de vier voorgaande jaren sprake was van een aanzienlijke vertraging. De COVID-19-pandemie en andere wereldwijde, regionale en nationale crises dreigen de behaalde resultaten eveneens te ondermijnen.